روايه ل نهى مجدي

الصقت ظهرى بالحائط واستمعت لحديثه من خلال فتحه صغيره تركها فى الباب
انتى عارفه كويس ان اللى عملتيه مش سهل يتنسي
تتأسفي على ايه بالظبط انك كنتى عاوزه تموتينى ولا حرمانى من الطفل اللى بتمناه
مش هينفع ياداليا
يعنى ايه تتجوزى انتى اتجننتى
انا عارف انك مش قديسه لكن كمان مش سهل عليا اشوفك مع واحد تانى واقف اتفرج

معرفش ايه اللى هيحصل
لا ميراس متعرفش حاجه وبحذرك تتعرضي لها بأى شكل
لا مش موافق
هشوف وقتى وابقي اقولك
سلام
كانت صډمتى شديده وألمى اشد . لا اعرف لما يركض الانسان خلف من جرحه وكسره وأوجع قلبه ولما يترك قلبا بات الليالى مبتهلا لله ان يبقيه سالما . لما نرتضي حياه الخنوع والخضوع ونتمسك بمن رفض التمسك بنا ومن تشبث بحبالنا الذائبه نتركه على حين غره حتى دون ان ننبهه لذلك . لا ارى مبررا لذلك ولا اجد له تفسيرا . 
فتحت باب الغرفه ببطئ وتلاقت اعيننا . رأيت فى عينيه توتر وقلق فكان يخبئ الهاتف اسفل الغطاء كأننى لم اره . لم اتحدث وإنما ظللت انظر له ولعينيه التى طالما خفق لها قلبى عشقا . نهض من سريره بسرعه واقبل ناحيتى وفى عينيه نظره تأسف
انا اسف
ابتسمت واجبته
اسف على ايه هوا انت عملت حاجه
امسك بيدى وسار بى 
انا هفهمك كل حاجه 
ابتسمت بلامبالاه واجبت
هتفهمنى ايه ياعمر . ياحب عمرى كله يا اول انسان احبه دا انت الوحيد اللى اتمنيت اديله عمرى كله عن طيب خاطر بس اشوفه سعيد
وانتى كمان ياميراس اكتر انسانه حبيتها فى حياتى كلها
اكتر انسانه . زمان كنت بتقولى انك محبتش غيرى دلوقتى بقيت تحطنى فى مقارنه
مقصدش ياحبيبتى
انت عايز ايه بالظبط ياعمر . عايزنى وعايز تميم ولا عايز داليا ولا عايزنا احنا الاتنين
انا بحبك يا ميراس ومقدرش استغنى عنك وقولتلك ان اللى بينى وبين داليا مش حب تقدرى تقولى عشره
والعشره دى مش هاينه عليك لكن هانت عليها بسهوله وخلتها تخبى عليك انك محتاج للعلاج وكمان خليتها بإيديها تحرمك من ان يكون لك ولاد ودبرت وخططت لكل حاجه وحشه تأذينا بيها ودلوقتى سيادتك مش قادر تستغنى عنها
انا مكنتش بفكر فيها
علشان كنت مطمن انها مش هتروح لغيرك لكن لما حسيت انها هتسيبك رجعت مسكت فيها .... انت أنانى ياعمر
انتى شايفانى كدا
انت فعلا كدا .... عاوز ميراس وعاوز داليا وعاوز يكون لك اولاد منهم .. مش عايز تتخلى عن اى حاجه فى سبيل التانيه . ميفرقش معاك اذا كنت راضيه ولا ساخطه . اذا كنت مرتاحه ولا تعبانه كل اللى بتفكر فيه نفسك
انا مش وحش اوى كدا 
وانا مش داليا ياعمر
تقصدى ايه
اقصد انى مش ببص ورايا ولو مشيت مش هرجع تانى
متقوليش كدا ياحبيبتى انا مقدرش اعيش من غيرك
محدش بېموت من غير حد لكن ممكن ېموت مع حد مبيحبوش انت مسئلتنيش على النتيجه بتاعتى اللى كنت اول واحد بتجيبهالى وبتبقى ملهوف تعرفها 
ااااه . معليش ياقلبى اصل كان عندى شغل كتير بعوض بيه الفتره اللى غيبتها . طمنينى عملتى ايه 
نجحت ياحبيبى
الف مبروك . يعنى خلاص هندخل على الدبلومه 
ان شاء الله . اسيبك تنام
انصرفت واغلقت باب الغرفه خلفى ودموعى تتساقط هادئه صامته . مسحتها بأطراف اصابعى وقررت الا ادع الانهزام يعرف طريقه لقلبى مره اخرى . اخذت نفسا عميقا ونزلت لأسفل . وجدت تميم وجدته غلبهم النعاس واستلقوا لقيلوله بعد الغداء . اتجهت لغرفه وفاء وجدتها ممسكه بهاتفها ماإن رأتنى حتى تركته من يدها ونظرت لى بتعجب
عايزه ايه يا ميراس 
جلست بجوارها وفى عيناى نظره تحدى بدت لها جليه 
عايزه اعرف ايه اللى بينك وبين داليا 
مفيش حاجه بينا
بصى يا وفاء انا من يوم ما دخلت البيت دا وانا بعتبرك اختى وبقول ربنا عوضنى بيكى انى ماليش اخوات لكن اليومين دول ملاحظه انك متغيره وانتى عارفه دا كويس فالأحسن ليا وليكى انى اعرف فيه ايه بالظبط 
ازاحت وفاء الهاتف خلف ظهرها وصمتت برهه